Bóg nie przestaje nas miłować, nawet wtedy, gdy Go obrażamy. (Pp I 184)
(...) trzeba mieć więcej ufności, pokoju, wdzięczności ku Bogu i nie kłopotać się o zgromadzenie, bo to są dzieła Boże, które On sam strzeże, sam oczyszcza, sam dopuszcza próby dla wydoskonalenia i sam da wytrwanie do końca. (Lsł 181)
(...) jakaż jest dobroć tego Boga, kiedy On duszę tak niewierną nie tylko nie odpycha od siebie, ale jeszcze nieraz pociechami swymi ją pociąga i podtrzymuje. (ND 415)
Choćbyś upadła (...), ducha nie trać (...), ale się upokorz i z nową gorliwością bierz się do pracy, by iść dalej przed siebie do Boga. (PTA 211)
Upokarzać się i żałować potrzeba, ale nigdy na duchu nie upadać, nigdy wątpić, nigdy nie przestać ufać Bogu. (PTA 211)
Jak ciało nasze potrzebuje pokarmu, tak też i dusza ma swój posiłek, bez którego, jak nauczał Pan Jezus, żyć nie może. (ESK 24)
Ci, którzy się modlą, więcej czynią dla świata, aniżeli ci, którzy walczą. (Lfel IV 2 nr 40)
Bóg o tyle nagradza nasze czyny, o ile z czystą miłością i chęcią podobania się Jemu są wykonywane. (ND 415)
Daj Boże, abym przez resztę życia tylko dla Boga, z aktualną intencją podobania się Jemu samemu wszystko czynił. (ND 414)
Miejcie wiarę Bożą i spełniajcie wiernie powinności wasze i bądźcie spokojne, że wytrwacie i nikt wam nie zaszkodzi, bo Bóg będzie z wami i łaską swoją towarzyszyć wam będzie i bronić, i oświecać, i ratować. (Lok XXI 3 nr 16)
Śmiało idź do Pana Jezusa, bo On takiej duszy właśnie potrzebuje, co by nic nie miała, aby on dał jej wszystko.
Nie ma gościa milszego i bardziej pożądanego, jak Jezus Chrystus, którego każde nawiedzenie przynosi większą korzyść, aniżeli odwiedzanie wszystkich przyjaciół i królów. (ESK 51)
Bóg mnie kocha jak ojciec dziecko, które ani pojmuje tej miłości, ani na nią zasłużyć nie może. (ND 181)
Jeżeli wiara twa silna, jeżeli trwasz w niej mocno, wszystko zwyciężysz. (PTA 280)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz