Modlitwa do świętych równych apostołom, Cyryla i Metodego, nauczycieli Słowian

O przesławni nauczyciele i pasterze narodów słowiańskich, święci równi apostołom Metody i Cyrylu. Do Was, jak dzieci do ojców, oświeceni światłem waszych nauk i pism i nauczeni prawd wiary w Chrystusa, z gorliwością teraz biegniemy i prosimy skruszeni w swoim sercu. Chociaż, jak nieposłuszne dzieci, nie zachowaliśmy waszych nakazów i o podobanie się Bogu, jak uczyliście, nie dbaliśmy i odeszliśmy od jedności ducha i miłości, którą Słowianom jako braciom co do wiary i co do ciała tak wspaniale nakazywaliście, to jednak tak jak dawniej za waszego życia nie odprawialiście z niczym niewdzięcznych i niegodziwych, ale dobrem za zło oddawaliście, tak i teraz grzeszne i niegodziwe dzieci nie pozbawiajcie swych modlitw, ale mając wielką śmiałość do Pana, proście Go usilnie, aby ukierunkował i zawrócił nas na drogę zbawienia, kłótnie i rozłamy wynikające wśród braci jednej wiary wyciszył, odłączonych na nowo przyprowadził do jednomyślności i zjednoczył nas wszystkich w jedności ducha i miłości w Jednym, Świętym, Powszechnym i Apostolskim Kościele. Wiemy bowiem, naprawdę wiemy, jak potężna jest modlitwa sprawiedliwego do miłosiernego Pana, nawet jeśli jest zanoszona za grzesznych ludzi. Nie opuszczajcie więc nas, zniechęcone i niegodziwe swe dzieci, przez grzechy których wasza owczarnia, jaką zebraliście, rozrywana nienawiścią i zgorszeniami rozdzielonych sprowadzana na manowce, zmniejszyła się, a rozproszone jej duchowe owieczki są porywane przez duchowe wilki; dajcie więc nam gorliwość w prawowierności, byśmy nią rozpaleni uczciwie zachowywali jej tradycje, postanowienia i zwyczaje kościelne starali się wiernie wypełniać, odcinać się od wszelkich niezwykłych i fałszywych nauk, i byśmy w ten sposób, wzrastając w miłym Bogu życiu, osiągnęli łaskawie życie w niebie i tam razem z Wami Pana wszechświata, Jedynego w Trójcy Boga wychwalali na wieki wieków. Amen.