sobota, 24 listopada 2018

Pieśń do św. Katarzyny


  
Cześć oddawajmy świętej Katarzynie,
Której po całym świecie imię słynie,
Czyni ją sławną okrutne męczeństwo,
Sławy dodaje Bogu posłuszeństwo.

Kogóż nie zdziwi jak Boga wielbiła,
Gdy wszystek żywot  Jemu poświęciła,
A Bóg w nagrodę za odważne czyny,
Wsławił po świecie imię Katarzyny.

Ciebie za wiarę męczą torturami,
W koło wbitymi targają hakami,
Gdy się nad Tobą już dość napastwili,
Głowę od ciała mieczem oddzielili.

Teraz o Panno już w niebie godujesz,
Z Twoim Oblubieńcem wiecznie się radujesz,
Przez krótki żywot wiaryś dotrzymała,
A za to wiecznych rozkoszy doznała.

O Katarzyno, sprawże niech kochamy
Tę wielką cnotę i postanawiamy
Jezusa kochać w tym życiu serdecznie,
Aby po śmierci z nim cieszyć się wiecznie.

Modlitwa do św. Katarzyny Aleksandryjskiej

piątek, 16 listopada 2018

MODLITWA ŚW. GERTRUDY ZA DUSZE CZYŚĆCOWE



Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci, Najdroższą Krew Boskiego Syna Twego, Pana naszego, Jezusa Chrystusa w połączeniu ze wszystkimi Mszami św. dzisiaj na całym świecie odprawianymi, za dusze w Czyśćcu cierpiące, za umierających, za grzeszników na świecie, za grzeszników w Kościele powszechnym, za grzeszników w mojej rodzinie, a także w moim domu. Amen.
(Jednorazowe odmówienie tej modlitwy wybawia z Czyśćca 1000 dusz)

Ofiarowanie zasług Chrystusa Pana za grzechy nasze

Gdy Chrystus Pan na prośbę św. Gertrudy ofiarował Bogu Ojcu następującą modlitwę Święta przyodzianą została w szaty bielsze od śniegu, więcej lśniące od szkarłatu i we wszelkiego ro­dzaju przepych. Modlitwę tę jako istotnie bardzo skuteczną należy często powtarzać.
Najłaskawszy Jezu ponieważ według niepojętej miłości Twojej lepiej niż ja i ktokolwiek znasz nędzę ułomności ludzkiej błagam Cię ulituj się nad wielką moją sła­bością i sam zechciej zadośćuczynić sprawiedliwości Bożej za wszystkie moje błędy. Ofiaruj łaskawy Jezu miłosiernemu Ojcu Twojemu cichość ust Twoich Świętych na zgładzenie i dla naprawienia tego wszystkiego, czego się przez nieużyteczne wielomówstwo z obrazą Boga mego dopuściłem (am} i uzupełnij co przez nie zaniechałem(am) do­brego uczynić. Ofiaruj Mu także dobrotliwy Jezu za wszystkie moje grzechy słuchem popełnione, powściągliwość uszu swoich świętych, umartwienie oczu swoich świętych za moje spojrzenia niewstydliwe. Ofiaruj także Jezu mój przeczyste czyny rąk Twoich, oraz skromność nóg swoich Najświętszych za wszystkie występki próżnej pracy mojej i nieużytecznych moich przechadzek. Nare­szcie o najsłodszy Jezu ofiaruj Boskiemu Majestatowi ubóstwione Serce swoje za­ wszystkie zbrodnie moje, jakie kiedykolwiek popełniłem(am) myślą, pożądaniem lub zezwoliłem na grzech. Amen.

Modlitwy św. Gertrudy



- o Serce Jezusa, proszę najgoręcej, spraw niech Cię kocham jak najwięcej
- Słodkie Serce Jezusa bądź moją miłością - oto Panie serce moje składam przed Tobą i błagam Cię, byś je obmył  w drogocennej krwi najsłodszego Serca Twojego /św. Gertruda/

****
  • O Ojcze święty, Ty przez Syna swojego i Pana naszego Jezusa Chrystusa odrodziłeś mnie z wody i Ducha Świętego, udziel mi w pełni odpuszczenia wszystkich grzechów moich i racz namaścić mnie olejem Twojego Ducha na życie wieczne.
    O Jezu, słońce sprawiedliwości, spraw, abym przyodział się w Ciebie, bym żył według Twego upodobania... o Jezu, światłości nieustająca, zapal we mnie lampę płonącą Twojej miłości i naucz mnie strzec nienagannie mojego chrztu, abym kiedy zostanę wezwana na Twoje gody, zasłużyła sobie uczestniczyć w rozkoszach życia wiecznego i oglądać Ciebie, światło prawdziwe, oraz piękno Twojego boskiego oblicza.
    Twoje czcigodne Ciało i najcenniejsza Krew, Panie mój, Jezu Chryste, niech strzegą ciała i duszy mojej na życie wieczne...
    O słodki gościu duszy mojej, Jezu najłaskawszy, niechaj to słodkie zjednoczenie z Tobą odpuści mi wszystkie grzechy, naprawi wszelkie niedoskonałości i wyrówna czas stracony. Niechaj będzie dla mnie wiecznym zbawieniem, odpocznieniem duszy i ciała, ogniem miłości, odnowieniem w cnocie i szczęśliwym zakończeniem życia. Niech będzie wolnością ducha, świętością życia, szlachetnością obyczajów, tarczą cierpliwości, sztandarem pokory, pomocą dla ufności, pociechą w smutku, podporą w wytrwałości; niechaj będzie puklerzem wiary, ostoją nadziei, udoskonaleniem miłości, wypełnieniem Twoich przykazań, odnową ducha, prawdziwym moim uświęceniem... niech będzie zdrojem cnót, odpuszczeniem grzechów, wzrostem wszelkiego dobra i nieustannym pamiętaniem o Twojej miłości. (św. Gertruda).

Pozdrowienie i uwielbienie Najświętszego i Niepokalanego Serca Maryi



Pozdrawiam Cię, o Serce Najświętsze!
Pozdrawiam Cię, o Serce Najsłodsze!
Pozdrawiam Cię, o Serce najpokorniejsze!
Pozdrawiam Cię, o Serce najczystsze!
Pozdrawiam Cię, o Serce najpobożniejsze!
Pozdrawiam Cię, o Serce najroztropniejsze!
Pozdrawiam Cię, o Serce najcierpliwsze!
Pozdrawiam Cię, o Serce najposłuszniejsze!
Pozdrawiam Cię, o Serce najczujniejsze!
Pozdrawiam Cię, o Serce najwierniejsze!
Pozdrawiam Cię, o Serce najukochańsze Maryi! Panny nad pannami, i Matki Boga mojego.
Pozdrawiam Ciebie i czczę, o Panno najsłodsza, i winszuję Ci tego zjednoczenia zawartego ze Zbawicielem świata i wywyższenia nad wszelkie stworzenia. Ażebym wynagrodziła te tak liczne zaniedbania się, najczulsza Matko w służbie Twojej, ofiaruję Tobie najszlachetniejsze i najczcigodniejsze Serce Jezusa, łącząc uczucia miłości synowskiej, którą Ci wyświadczają na tej ziemi i którą odbierasz w niebie po wszystkie wieki.

O Boski Jezusie! błagam Cię przez Serce Twe najsłodsze, racz mi przebaczyć wszystkie grzechy których się dopuściłam względem Ciebie i Matki Twojej najukochańszej; i spraw, żeby pomimo moich uchybień i niewdzięczności, była Ona dla mnie Matką czułą i łaskawą, tak za życia mego doczesnego, jako też i w godzinę śmierci.

( Św. Gertruda)

Modlitwa św. Gertrudy za zmarłych



Boże miłosierny z tronu Twojej chwały wejrzyj na biedne dusze w czyśćcu cierpiące. Wejrzyj na ich karanie i męki, jakie ponoszą, na łzy, które przed Tobą wylewają. Usłysz ich błagania i jęki, którymi wołają do Ciebie o miłosierdzie. Zmiłuj się nad nimi i odpuść im grzechy. Wspomnij najłaskawszy Ojcze, na mękę, którą Twój Syn podjął dla nich. Wspomnij na Krew Przenajświętszą, którą za nich wylał. Wspomnij na gorzką śmierć Jego, którą dla nich podjął i zmiłuj się nad nimi. Za wszystkie ich przewinienia, których się kiedykolwiek dopuściły,ofiaruję Ci przenajświętsze życie i wszystkie czyny Twego najmilszego Syna. Za zaniedbania popełnione w Twojej świętej służbie ofiaruję Ci Jego gorące pragnienia. Za opuszczenie dobrych i zbawiennych spraw ofiaruję Ci nieskończone zasługi Twego Syna. Za wszystkie krzywdy, jakich od nich doznałeś, ofiaruję Ci wszystko, co Ci kiedykolwiek miłego świadczyły. Na koniec za wszystkie męki, które słusznie muszą cierpieć, ofiaruję Ci wszystkie pokuty, posty, czuwania, modlitwy, prace, boleści, krew i rany, mękę i śmierć niewinną, którą z najgorętszej miłości cierpiał za nas najmilszy Twój Syn. Błagam Cię, abyś raczył przyjąć te ukochane dusze do rajskiej szczęśliwości, aby Cię tam wielbiły na wieki. Amen.


Źródło; Koronka za dusze zmarłych i inne modlitwy w ich intencji.
Zatwierdzona 140lat temu przez bł. Piusa IX

środa, 14 listopada 2018

MYŚLI ŚWIĘTEGO ALBERTA WIELKIEGO



Bóg zaprasza nas do siebie częstymi wizytami swojej łaski, swoim słowem, swoimi dobrodziejstwami i swoimi karami.
                                                                   
 Święta bojaźń chroni i zachowuje w duszy dary otrzymane od Boga, tłumi pychę i poszerza serce na nadzieję, a więc można powiedzieć, że bojaźń Boża jest ojcem nadziei.

                                                                         
 Kiedy człowiek jest chory, łatwo wyobraża sobie, że jego życie jest nieużyteczne. Ale jeżeli nie może się modlić ani spełniać dobrych uczynków, niech się przekona, że jego cierpienie i jego pobożne pragnienia są tak samo godne jak tysiące modlitw i dobrych uczynków spełnionych w czasie, kiedy był zdrowy.
                                                                         
                                                                   



.Post jest zdrowotny, kiedy łączy się z powstrzymaniem od nałogów, z modlitwą i jałmużną. 
                                                                 



 Prawdziwa cierpliwość polega na pogodnym znoszeniu zła, które czynią nam inni, bez okazywania im żadnego odruchu pogardy.


 Człowiek stoi pośrodku stworzenia, między materią i duchem, między czasem a wiecznością.
                                                               

Duch Święty rozlany w nas czyni to, co woda: obmywa, ochładza, odnawia, nawadnia. Oczyszcza nas z brudu i uśmierza płomienie naszej pożądliwości, odnawia nas pokarmem Boskiego Słowa oraz Sakramentem ołtarza, wlewa w nas duchowe pocieszenie.


Aby przygotować dla naszych dusz sakrament tak wielkiej miłosci, potrzeba było niezmierzonej mocy Boga Ojca, najwyższej mądrości Syna i słodkiej nieskończonej dobroci Ducha Świętego.
 Bóg nigdy nas tak nie jednoczy ze sobą, jak wtedy, kiedy znajduje się w nas sakramentalnie, w osobie, a my jesteśmy duchowo w Nim wcieleni; jesteśmy wtedy tak silnie przez Niego przyciągani i zjednoczeni z Nim węzłem nierozerwalnej miłości, że stanowimy jedno.
 Apostołowie muszą być jak góry; wytrwali w wierze, wybitni w dobroci życia i pierwsi w otrzymywaniu słonecznych promieni, aby rozlewać je na innych,

 Kto daje jałmużnę, musi mieć serce litościwe, słodkie słowa na ustach, szerokie ręce i uważne oczy, aby to co dawał, było użyteczne dla tego, kto otrzymuje.
 Jakakolwiek rzecz dobra uczyniona bez łaski Bożej, która jest życiem, jest martwa.
 Kto zbliża się do Boga przez modlitwę, zobaczy że Bóg przybliży się do niego, aby go wysłuchać.
 Nic nie daje naszej modlitwie takiej mocy, jak uznanie z wdzięcznością otrzymanych dobrodziejstw.
 Kto modli się za swojego wroga, bo tak chce i nakazuje Bóg, otrzyma w niebie wielkie wynagrodzenie.
 Trzeba pokładać wielką nadzieję w Panu, ponieważ kto ma w Nim nadzieję, nie zawiedzie się. Bóg nie porzuca tak jak ludzie, którzy często porzucają swoich przyjaciół; i nigdy Go nie brakuje tak, jak brakuje naszych dóbr szczęścia.
 W niebie dusza będzie miała za sprawą Boga cztery powody do niewypowiedzianej radości: jasną wizję boskiej istoty, doskonałą widzianą i posiadaną miłość Boga, radość samego Boga, który zanurzy duszę w morzu słodyczy oraz kontemplację Chrystusa Boga i Człowieka.
 Aniołowie pomagają nam i chronią niezależnie od tego czy jesteśmy sprawiedliwi czy grzeszni. Jeżeli jesteśmy grzeszni, napominają, abyśmy się podnieśli, jeżeli jesteśmy sprawiedliwi wskazują drogę dobra i zanoszą do Pana nasze modlitwy.
 Serce świętych jest ołtarzem, przy którym chętnie gromadzą się aniołowie Boży, gotowi brać i ofiarować Panu ich myśli, ich modlitwy i dobre uczynki.


 Przyjmować z rąk Pana dobro i zło w doskonałej pokorze, uznając je za dobrodziejstwo Opatrzności Bożej, jest bardziej warte zbawienia duszy niż biczowanie kazdego dnia swoich pleców brzozowymi rózgami.
 Boskie słowo jest słodkie dla tego, kto się go uczy, słodsze dla tego, kto uczy, a najsłodsze dla tego kto wprowadza Je w życie.
 Dwóch rzeczy nauczał przede wszystkim Zbawiciel: łagodności ducha i pokory serca. Pierwsza służy do temperowania zła, które cierpimy, druga chroni dobro które czynimy.
 Pokora jest okiem duszy, które objawia człowiekowi jego kondycję i stan, w którym się aktualnie znajduje.
 Bóg pozwalając na trudy swoich wybranych, pragnie zniszczyć w nich winę, coraz bardziej ich uniżyć, wystawić na próbę ich cnoty i uczynić z nich przykład cierpliwości.
 Trzymaj smutek z daleka od siebie jako przeciwny pokojowi. Rani cię boleśnie, serce gryzie niczym robak ubrania, wysusza źródło pobożności, czyni człowieka małodusznym i niezdolnym do walki – zadaje śmierć duszy i ciału.

Litania do Św. Alberta Wielkiego




Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święta Matko Boża,
Święta Panno nad pannami,
Święty Albercie,
Kapłanie według Serca Bożego,
Gorliwy czcicielu Maryi,
Godny Synu św. Dominika,
Potężny Obrońco Wiary,
Lita Skało nadziei,
Gorejący Serafinie miłości,
Oświecony Cherubie mądrości,
Mężny Obrońco sprawiedliwości,
Niezawodny Wzorze roztropności,
Jasne Lustro umiarkowania,
Niewzruszony Filarze męstwa,
Żywy Wzorze pokory,
Świetlany Przykładzie ubóstwa,
Nieskalana Lilio czystości,
Prawdziwy Wzorze posłuszeństwa,
Szlachetne Naczynie wszystkich cnót,
Gorliwy Naśladowco Apostołów,
Jaśniejący Klejnocie biskupów,
Wyjątkowa Ozdobo teologów,
Osobliwa Chwało twego Zakonu,
Złoty Skarbie twej Ojczyzny,
Pewny Protektorze twoich czcicieli,
Albercie Wielki,
W bólu i w potrzebie,
W ucisku i prześladowaniu,
W godzinie śmierci,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
K. Módl się za nami, święty Albercie,
W. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
K. Módlmy się: O Boże, Który ubogaciłeś świętego Alberta Twoimi darami niebieskimi i ozdobiłeś go wszelkimi cnotami, daj nam, sługom twoim, abyśmy podążając jego śladami, trwali w służbie Twej aż do śmierci i mogli bezpiecznie uzyskać wieczną nagrodę. Przez Jezusa Chrystusa, Syna Twego, a Pana naszego.
W. Amen.