Promienne słońce Kościoła katolickiego, duszo niezrównana, geniuszu potężny i wielki, chwalebny święty Augustynie, przyjmij naszą pokorną i ufną modlitwę. Przed wielu wiekami opuściłeś ziemię, by radować się wiecznym pokojem w Bogu, Twoją jedyną miłością, lecz z Twoich pism rozlewa się wspaniałe światło do naszych umysłów i serc, a ze wspomnień Twojego życia płynie słodka ufność w nieskończone miłosierdzie Boże. Pokornie wzywamy Twojej pomocy, o święty Doktorze i Ojcze. Zwróć nasze umysły ku prawdzie, przez Ciebie tak długo szukanej. Chroń nasze serca od zasadzek namiętności i pychy, które usiłują skierować nas na drogi, gdzie nie ma pokoju. O, Wielki Święty, spraw, abyśmy także i my mogli duszą skruszoną, lecz rozradowaną, powtórzyć okrzyk Twojego płomiennego serca: “Późno Cię pokochałem, o Piękności nieskończona, późno Cię pokochałem!”. Amen.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz