sobota, 3 lutego 2018

Kantyk o Męce Pańskiej św. Katarzyny Ricci



Stronią od mej choroby sąsiedzi i przyjaciele, *
a moi bliscy trzymają się z daleka.                                                    Ps 38,12 
Znalazłem się w więzieniu bez wyjścia, *
moje oczy słabną w nieszczęściu.                                                     Ps 88,9b-10
Mój pot jest jak gęste krople krwi, *
sączące się na ziemię.                                                                              Łk 22,44b
Sfora psów mnie opadła, *
otoczyła mnie zgraja złoczyńców.                                                      Ps 22,17
Podałem grzbiet mój bijącym *
i policzki moje rwącym Mi brodę.                                                        Iz 50,6a
Nie zasłoniłem mojej twarzy *
przed zniewagami i opluciem.                                                               Iz 50,6b
Jestem bardzo bliski upadku, *
a ból mój zawsze jest przy mnie.                                                            Ps 38,18
Żołnierze uplótłszy koronę z cierni, *
włożyli mi ją na głowę.                                                                                J 19,2
Przebodli moje ręce i nogi, *
policzyć mogę wszystkie kości moje.                                                     Ps 22,17b-18a
Domieszali trucizny do mego pokarmu, *
a gdy byłem spragniony, poili mnie octem.                                       Ps 69,22
Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, *
wykrzywiają wargi i potrząsają głowami.                                          Ps 22,8
Patrzą na mnie sycąc się mym widokiem, 
dzielą między siebie moje szaty *
i los rzucają o moją suknię.                                                                        Ps 22,19
W ręce Twoje powierzam ducha mego, *
Ty mnie odkupisz, Panie, wierny Boże.                                                 Ps 31,6
Wspomnij na twe sługi Panie, *
gdy przyjdziesz do swego królestwa.                                                   por. Łk 23,42
A Jezus raz jeszcze zawołał donośnym głosem *
i oddał ducha.                                                                                                  Mt 27,50
Na wieki będę wysławiał *
miłosierdzie Pana.                                                                                          Ps 89,2
On się obarczył naszym cierpieniem, *
On dźwigał nasze boleści.                                                                           Iz 53,4
On był przebity za nasze grzechy, *
zdruzgotany za nasze winy.                                                                       Iz 53,5
Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, *
każdy z nas się obrócił ku własnej drodze.                                          Iz 53,6a
A Pan zwalił na Niego *
winy nas wszystkich.                                                                                     Iz 53,6b
Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie? *
Przebudź się! Nie odrzucaj nas na zawsze!                                          Ps 44,24
Oto Bóg jest moim zbawieniem, *
Jemu zaufam i bać się nie będę.                                                                 Iz 12,2
Błagamy Cię przeto: dopomóż swym sługom, *
których najdroższą Krwią odkupiłeś.                                                     Te Deum 15

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz