Myśli bł. O. Honorata

•   Bóg nie przestaje nas miłować, nawet wtedy, gdy Go obrażamy. (Pp I 184)

• (...) trzeba mieć więcej ufności, pokoju, wdzięczności ku Bogu i nie kłopotać się o zgromadzenie, bo to są dzieła Boże, które On sam strzeże, sam oczyszcza, sam dopuszcza próby dla wydoskonalenia i sam da wytrwanie do końca. (Lsł 181)

• (...) jakaż jest dobroć tego Boga, kiedy On duszę tak niewierną nie tylko nie odpycha od siebie, ale jeszcze nieraz pociechami swymi ją pociąga i podtrzymuje. (ND 415)

• Choćbyś upadła (...), ducha nie trać (...), ale się upokorz i z nową gorliwością bierz się do pracy, by iść dalej przed siebie do Boga. (PTA 211)

• Upokarzać się i żałować potrzeba, ale nigdy na duchu nie upadać, nigdy wątpić, nigdy nie przestać ufać Bogu. (PTA 211)

• Jak ciało nasze potrzebuje pokarmu, tak też i dusza ma swój posiłek, bez którego, jak nauczał Pan Jezus, żyć nie może. (ESK 24)

• Ci, którzy się modlą, więcej czynią dla świata, aniżeli ci, którzy walczą. (Lfel IV 2 nr 40)

• Bóg o tyle nagradza nasze czyny, o ile z czystą miłością i chęcią podobania się Jemu są wykonywane. (ND 415)

• Daj Boże, abym przez resztę życia tylko dla Boga, z aktualną intencją podobania się Jemu samemu wszystko czynił. (ND 414)

• Miejcie wiarę Bożą i spełniajcie wiernie powinności wasze i bądźcie spokojne, że wytrwacie i nikt wam nie zaszkodzi, bo Bóg będzie z wami i łaską swoją towarzyszyć wam będzie i bronić, i oświecać, i ratować. (Lok XXI 3 nr 16)

• Śmiało idź do Pana Jezusa, bo On takiej duszy właśnie potrzebuje, co by nic nie miała, aby on dał jej wszystko.

• Nie ma gościa milszego i bardziej pożądanego, jak Jezus Chrystus, którego każde nawiedzenie przynosi większą korzyść, aniżeli odwiedzanie wszystkich przyjaciół i królów. (ESK 51)

• Bóg mnie kocha jak ojciec dziecko, które ani pojmuje tej miłości, ani na nią zasłużyć nie może. (ND 181)

• Jeżeli wiara twa silna, jeżeli trwasz w niej mocno, wszystko zwyciężysz. (PTA 280)