Bądź pozdrowiona, Maryjo, łaski pełna; wstawiaj się za nami. O Dziewico, Matko Boża, gdy stoisz przed obliczem Pana nie zapomnij mówić Mu i orędować za tym pokornym twoim Zgromadzeniem, jakim jest Małe Dzieło Boskiej Opatrzności zrodzone u stóp krzyża w Wielkim Tygodniu, w którym wypowiedział Chrystus: „Consummatum est - Wykonało się” (J 19, 30).
Ty wiesz, o święta Dziewico, że to biedne Dzieło jest twoim dziełem; Tyś go pragnęła. Tyś chciała posłużyć się nami nędznymi, powołując nas miłościwie do najwyższego przywileju służenia Chrystusowi w ubogich. Tyś chciała mieć sługi, braci i ojców dla biednych, żyjących wielką wiarą i zdanych całkowicie na Opatrzność Bożą. Tyś dała nam głód i pragnienie dusz w żarliwej miłości: dusz, dusz.
Powiedz więc, do kogóż pójdziemy, jeśli nie do Ciebie? Czyż Ty nie jesteś południową pochodnią miłości? Czyż nie jesteś żywym źródłem oliwy i balsamu, czyż nie jesteś niebieską założycielką i Matką naszą? Czyż nie w Tobie, o Błogosławiona między wszystkimi niewiastami, zebrał Bóg całą moc, dobroć i miłosierdzie?
Tak, o moja święta Madonno, Ty masz wszystko, „Ty możesz wszystko, czego zapragniesz” (Listy... 377).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz