Myśli św. Józefa Sebastiana Pelczara

Za każdy dar łaski bądź wdzięczny, a większego staniesz się godny, bo wdzięczność za otrzymane łaski jest modlitwą o nowe. Jeżeli nie dziękujesz, Bóg staje się skąpy.

„(...) nie masz bowiem większego szczęścia na ziemi, jak być przedmiotem 

miłości Najmiłościwszego Serca. Gdy tę miłość posiadamy, za nic mamy 

wszelkie walki i bóle życia, bo ona jest dla nas wszystkim”. 

"Miłość łączy duszę z Chrystusem i każe jej nie tylko iść za Nim wiernie 

i wpatrywać się w Jego oblicze, ale wprowadza ją do przybytku Jego Serca,

 bo wzrok miłości głębiej wnika, niż wzrok wiary".  

"Proś nie tyle o zdrowie ciała, ile o wzrok duszy (…), 

byś wnikała w Jego Serce i naśladowała Jego cnoty". 

"O Serce Jezusowe, przykuj mnie do siebie złotym łańcuchem miłości 

i nie pozwól, bym się kiedy oderwał od Ciebie". 

"Zamiast podbijać serca drugich, podbij Serce Jezusowe, 

to jest staraj się o przypodobanie się Panu Bogu 

i o prawdziwą piękność duszy, 

której wiek nie pomarszczy ani choroba nie zniszczy". 

"Ile razy we Mszy św. przyjmujesz Komunię św., 

tyle razy przykładasz twe usta do otwartego Serca Jezusowego". 

"Kładąc się do snu nie zapominaj, że Zbawiciel patrzy na ciebie

 i przenika twoje myśli, a stąd nie odwracaj od Niego

 twego oka wewnętrznego i zasypiaj przy Jego Sercu". 

"Panie Jezu, weź serce nasze słabe i nieczułe, niestałe, zmienne, 

a daj nam Serce Twoje, a przynajmniej nastrój wszystkie uczucia

 serc naszych na ton miłości ku Tobie i sam na nich przygrywaj, 

by z nich zawsze wznosiła się wdzięczna melodia aż do tronu Twego".

"Panie, jakże niepodobne serce moje do Twojego... 

Twoje Serce najczystsze, najpokorniejsze, najcierpliwsze, 

pełne zaparcia się, pełne słodyczy, pełne miłości 

ku Ojcu Niebieskiemu i duszom; 

a moje tak brudne, tak małoduszne, tak samolubne, 

tak zimne dla Ciebie, a tak lgnące do stworzeń...

Lecz Ty, o Jezu (…) weź serce moje, a daj mi Serce Twoje,

 abym odtąd nie miała innych skłonności, innych upodobań,

 innych uczuć, prócz Twoich". 

/J. S. Pelczar, Rozmyślania o życiu zakonnym dla zakonnic, Kraków 1915, s. 309/

"Pragnieniem Najświętszego Serca Jezusowego jest, 

aby odbierało publiczną cześć i królowało w każdej rodzinie, 

w każdym domu; wielkie jest bowiem znaczenie rodziny 

wobec Boga, Kościoła i społeczeństwa". 

/J. S. Pelczar, List Pasterski z dn. 20 czerwca 1920 r. /