Pragnę Ciebie, Święta Madonno: Ciebie przyzywam, Ciebie widzę, Ciebie naśladuję, Ciebie kocham! Udziel mi ognia - ognia świętej miłości Boga i braci: ognia Boskiej miłości, aby zapalił zgaszone pochodnie, aby ożywił wszystkie dusze!
Zaprowadź mnie, o błogosławiona Dziewico, do tłumów, które zalegają place i ulice; zaprowadź mnie, abym zgromadził sieroty i biednych - członki Jezusa Chrystusa, opuszczone, rozproszone i cierpiące - prawdziwe skarby Bożego Kościoła. Wsparty twoim potężnym ramieniem, wszystkich przyprowadzę do Ciebie, o błogosławiona Matko Pana, najłaskawsza Matko wszystkich biedaków, wszystkich cierpiących!
Bądź pozdrowiona, Dziewico niebieska, Maryjo. Błogosławiona między niewiastami. Bądź pozdrowiona, wielka Pani Boskiej Opatrzności, matko miłosierdzia. Bądź pozdrowiona, święta Madonno od Straży, Władczyni Włoch, łaskawa i litościwa. Jakże jesteś wielka, jak łaskawa. Ty jesteś można wobec Serca Jezusa, twego Boga i twego Syna; twoje ręce są pełne łask.
Po tysiąckroć Cię wzywam i błogosławię; po tysiąckroć razy, tak, po tysiąckroć razy Cię kocham. Umrzeć, umrzeć z najsłodszej miłości u twoich niepokalanych stóp, o Najświętsza Matko!
(por. DOLM. 1685).
(por. DOLM. 1685).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz